മടക്കം

[ആരാധിക (Aaradhika)]

ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ വീണ്ടും ഹരിദ്വാറിലെ വെള്ളി മണികൾ മുഴങ്ങി തുടങ്ങി..... അന്തരീക്ഷത്തിൽ അന്നുപേക്ഷിച്ച മൗനം ഇന്നും കലങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..... ഉച്ചവെയിലിന് വെള്ളപുതച്ച വിഷാദമായിരുന്നു ഭാവം...
മുന്നിൽ ഗംഗാ നദി , ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയോടി പിണങ്ങി കലഹിച്ചവൾ ഒഴുകി കൊണ്ടേയിരുന്നു...കാലം ബാക്കി വെച്ചൊരു നിയോഗത്തിനു ഞാൻ സാക്ഷിയായി...
ഒരിക്കൽ ദത്തു നൽകിയ കാബൂളിവാലയുടെ ഭാണ്ഡക്കെട്ടിൽ നിന്ന് ഓർമ്മകളുടെ മുഗ്ദ്ധ സംഗീതം പുറത്തേക്കു വന്നു......
ഹേയ് , പ്രണയത്തിന്റെ സിത്താർ തന്തികൾ ഒരിക്കൽ കൂടി മീട്ടൂ....മരിച്ചു മരവിച്ചയെൻ കാൽ ചിലമ്പുകളെ അവ കോരിത്തരിപ്പിക്കട്ടെ...
ജീവനുള്ള ശരീരത്തിലാത്മാവ് മരിക്കുമ്പോൾ ഉടൽ ബാക്കിവെച്ച ഓർമ്മകളൊക്കെയും ഈ പടിക്കെട്ടിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു ഇനി ഞാൻ സന്ന്യസിക്കട്ടെ.....

 

[Meeenuuuu]

ഓർമ്മകൾ മരിക്കുന്നില്ല.. മറവിക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കരുത്..

 

[Jack_v2]

ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ വീണ്ടും ഹരിദ്വാറിലെ വെള്ളി മണികൾ മുഴങ്ങി തുടങ്ങി..... അന്തരീക്ഷത്തിൽ അന്നുപേക്ഷിച്ച മൗനം ഇന്നും കലങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..... ഉച്ചവെയിലിന് വെള്ളപുതച്ച വിഷാദമായിരുന്നു ഭാവം...
മുന്നിൽ ഗംഗാ നദി , ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയോടി പിണങ്ങി കലഹിച്ചവൾ ഒഴുകി കൊണ്ടേയിരുന്നു...കാലം ബാക്കി വെച്ചൊരു നിയോഗത്തിനു ഞാൻ സാക്ഷിയായി...
ഒരിക്കൽ ദത്തു നൽകിയ കാബൂളിവാലയുടെ ഭാണ്ഡക്കെട്ടിൽ നിന്ന് ഓർമ്മകളുടെ മുഗ്ദ്ധ സംഗീതം പുറത്തേക്കു വന്നു......
ഹേയ് , പ്രണയത്തിന്റെ സിത്താർ തന്തികൾ ഒരിക്കൽ കൂടി മീട്ടൂ....മരിച്ചു മരവിച്ചയെൻ കാൽ ചിലമ്പുകളെ അവ കോരിത്തരിപ്പിക്കട്ടെ...
ജീവനുള്ള ശരീരത്തിലാത്മാവ് മരിക്കുമ്പോൾ ഉടൽ ബാക്കിവെച്ച ഓർമ്മകളൊക്കെയും ഈ പടിക്കെട്ടിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു ഇനി ഞാൻ സന്ന്യസിക്കട്ടെ.....

സന്യാസം ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഒളിച്ചോട്ടം അല്ലേ. ഞാൻ എന്നിലേക്ക് മാത്രം ചുരുങ്ങുന്ന ഒരു അവസ്ഥ. ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും അല്ലേ നമ്മെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നത് ഓരോ ദിവസവും പുതിയ അറിവുകൾ തരുന്നത്. എപ്പോഴും ദൈവത്തെ മാത്രം വിചാരിച്ച് ഇരുന്നാൽ പുള്ളിക്കാരന് തന്നെ അത് ബുദ്ധിമുട്ട് ആകും

 

[ആരാധിക (Aaradhika)]

സന്യാസം ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഒളിച്ചോട്ടം അല്ലേ. ഞാൻ എന്നിലേക്ക് മാത്രം ചുരുങ്ങുന്ന ഒരു അവസ്ഥ. ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും അല്ലേ നമ്മെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നത് ഓരോ ദിവസവും പുതിയ അറിവുകൾ തരുന്നത്. എപ്പോഴും ദൈവത്തെ മാത്രം വിചാരിച്ച് ഇരുന്നാൽ പുള്ളിക്കാരന് തന്നെ അത് ബുദ്ധിമുട്ട് ആകും

ചതുരശ്രമങ്ങളിൽ ശ്രേഷ്ഠം വാനപ്രസ്ഥം തന്നെയാണ്...എങ്കിലും ശേഷം സന്യാസമാവാം അവിടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടുന്നില്ല...കടമകൾ നിറവേറ്റി , ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ എല്ലാം ഭംഗിയാക്കി കഴിഞ്ഞു , മനസിന് തോന്നുന്ന ഒരു ശൂന്യതയുണ്ട് , ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലെന്നൊരു തോന്നൽ.അവിടെയാണ് സന്ന്യാസത്തിനു പ്രസക്തി....അതൊരു ഒളിച്ചോട്ടമല്ല....മറിച്ചൊരു തുടക്കമാണ് നമ്മുടെ സത്ത തേടിയുള്ള യാത്രയുടെ തുടക്കം മാത്രം..
ഇരുപത്തിനാലു മണിക്കൂറും ഈശ്വരനെ ധ്യാനിച്ചിരിക്കുന്നതല്ല സന്ന്യാസം....ദൗർബല്യങ്ങളുടെ അതിരുകളില്ലാതെ , ചാപല്യങ്ങളിൽ ചുറ്റിത്തിരിയാതെ , ഉൾച്ചൂടിനാൽ ബഹിർഗമിക്കുന്ന വികാരവിചാരങ്ങൾക്ക് വിധേയമായൊരു ജീവിതം..അവിടെ ഈശ്വരനോ മതത്തിനോ സ്ഥാനമില്ല....ഞാൻ മനുഷ്യൻ മാത്രം...എന്തെങ്കിലും ത്യജിക്കുമ്പോളല്ല , ഒന്നിലും അനുരക്തനാവാതിരിക്കുമ്പോളാണ് ഒരുവൻ സന്യാസിയാവുന്നത് ...
സ്നേഹമാണ് ഏറ്റവും വലിയ മതം...
കർമ്മമാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ പ്രാർത്ഥന
അത് തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ സന്ന്യാസവും....

 

[Jack_v2]

ചതുരശ്രമങ്ങളിൽ ശ്രേഷ്ഠം വാനപ്രസ്ഥം തന്നെയാണ്...എങ്കിലും ശേഷം സന്യാസമാവാം അവിടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടുന്നില്ല...കടമകൾ നിറവേറ്റി , ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ എല്ലാം ഭംഗിയാക്കി കഴിഞ്ഞു , മനസിന് തോന്നുന്ന ഒരു ശൂന്യതയുണ്ട് , ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലെന്നൊരു തോന്നൽ.അവിടെയാണ് സന്ന്യാസത്തിനു പ്രസക്തി....അതൊരു ഒളിച്ചോട്ടമല്ല....മറിച്ചൊരു തുടക്കമാണ് നമ്മുടെ സത്ത തേടിയുള്ള യാത്രയുടെ തുടക്കം മാത്രം..
ഇരുപത്തിനാലു മണിക്കൂറും ഈശ്വരനെ ധ്യാനിച്ചിരിക്കുന്നതല്ല സന്ന്യാസം....ദൗർബല്യങ്ങളുടെ അതിരുകളില്ലാതെ , ചാപല്യങ്ങളിൽ ചുറ്റിത്തിരിയാതെ , ഉൾച്ചൂടിനാൽ ബഹിർഗമിക്കുന്ന വികാരവിചാരങ്ങൾക്ക് വിധേയമായൊരു ജീവിതം..അവിടെ ഈശ്വരനോ മതത്തിനോ സ്ഥാനമില്ല....ഞാൻ മനുഷ്യൻ മാത്രം...എന്തെങ്കിലും ത്യജിക്കുമ്പോളല്ല , ഒന്നിലും അനുരക്തനാവാതിരിക്കുമ്പോളാണ് ഒരുവൻ സന്യാസിയാവുന്നത് ...
സ്നേഹമാണ് ഏറ്റവും വലിയ മതം...
കർമ്മമാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ പ്രാർത്ഥന
അത് തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ സന്ന്യാസവും....

നമ്മുടെ സത്ത തേടി എവിടെങ്കിലും യാത്ര ചെയ്യേണ്ട കാര്യം ഉണ്ടോ. മനസ്സിൻ്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ധ്യാനിച്ച് ഇറങ്ങി ചെന്നാൽ നമ്മൾ അരാണെന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധികുമല്ലോ. പിന്നെ ഉത്തരവാദിത്തം തീർന്നു എന്നൊക്കെ തോന്നൽ അല്ലേ. മറ്റു മനുഷ്യരെ, മൃഗങ്ങളെ, പ്രകൃതിയെ സഹായിക്കുമ്പോൾ അല്ലേ യഥാർത്ഥ നമ്മുടെ നന്മ തിരിച്ച് അറിയുന്നത്. ജനിച്ചിട്ട് ഇത്രെയും നാൾ മനസ്സിലാകാത്ത എന്ത് സത്ത ആണ് സന്യാസത്തിലൂടെ മനസ്സിലാക്കുക

 

[ആരാധിക (Aaradhika)]

നമ്മുടെ സത്ത തേടി എവിടെങ്കിലും യാത്ര ചെയ്യേണ്ട കാര്യം ഉണ്ടോ. മനസ്സിൻ്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ധ്യാനിച്ച് ഇറങ്ങി ചെന്നാൽ നമ്മൾ അരാണെന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധികുമല്ലോ. പിന്നെ ഉത്തരവാദിത്തം തീർന്നു എന്നൊക്കെ തോന്നൽ അല്ലേ. മറ്റു മനുഷ്യരെ, മൃഗങ്ങളെ, പ്രകൃതിയെ സഹായിക്കുമ്പോൾ അല്ലേ യഥാർത്ഥ നമ്മുടെ നന്മ തിരിച്ച് അറിയുന്നത്. ജനിച്ചിട്ട് ഇത്രെയും നാൾ മനസ്സിലാകാത്ത എന്ത് സത്ത ആണ് സന്യാസത്തിലൂടെ മനസ്സിലാക്കുക

പിന്നെ ശങ്കരാചാര്യരൊക്കെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നതെന്തായിരുന്നു ?ഈ ബുദ്ധി അവർക്കില്ലായിരുന്നോ?

 

[Jack_v2]

പിന്നെ ശങ്കരാചാര്യരൊക്കെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നതെന്തായിരുന്നു ?ഈ ബുദ്ധി അവർക്കില്ലായിരുന്നോ?

ശങ്കരാചാര്യരുടെ കാര്യം എനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷേ വേദങ്ങളും വേദാന്തങ്ങളും ഇത്രയും സൂക്ഷ്മമായി അറിയാവുന്ന പുള്ളിക്കാരൻ എന്ത് അന്വേഷിച്ച് നടന്നു എന്നാ, ദൈവവും രാക്ഷനും എല്ലാം ഓരോരുത്തരുടെയും ഉള്ളിൽ തന്നെ ഉള്ള ഭാവങ്ങൾ അല്ലേ. ഇത് ശങ്കരചര്യർക്ക് അറിയാമല്ലോ.

 

[marcello]

ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ വീണ്ടും ഹരിദ്വാറിലെ വെള്ളി മണികൾ മുഴങ്ങി തുടങ്ങി..... അന്തരീക്ഷത്തിൽ അന്നുപേക്ഷിച്ച മൗനം ഇന്നും കലങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..... ഉച്ചവെയിലിന് വെള്ളപുതച്ച വിഷാദമായിരുന്നു ഭാവം...
മുന്നിൽ ഗംഗാ നദി , ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയോടി പിണങ്ങി കലഹിച്ചവൾ ഒഴുകി കൊണ്ടേയിരുന്നു...കാലം ബാക്കി വെച്ചൊരു നിയോഗത്തിനു ഞാൻ സാക്ഷിയായി...
ഒരിക്കൽ ദത്തു നൽകിയ കാബൂളിവാലയുടെ ഭാണ്ഡക്കെട്ടിൽ നിന്ന് ഓർമ്മകളുടെ മുഗ്ദ്ധ സംഗീതം പുറത്തേക്കു വന്നു......
ഹേയ് , പ്രണയത്തിന്റെ സിത്താർ തന്തികൾ ഒരിക്കൽ കൂടി മീട്ടൂ....മരിച്ചു മരവിച്ചയെൻ കാൽ ചിലമ്പുകളെ അവ കോരിത്തരിപ്പിക്കട്ടെ...
ജീവനുള്ള ശരീരത്തിലാത്മാവ് മരിക്കുമ്പോൾ ഉടൽ ബാക്കിവെച്ച ഓർമ്മകളൊക്കെയും ഈ പടിക്കെട്ടിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു ഇനി ഞാൻ സന്ന്യസിക്കട്ടെ.....