உருவமே இல்லா உன்னை, என்னுள் புதைத்தது நீயே!
விழி வழி காணக் கிடைக்காத நீ, செவி வழி ஈர்த்தாயே உன்னுள்.
என்னுள் வரும் வழியில் செல்வதோடு நில்லாமல்,
இதயத் துடிப்பை கூட உன் வசம் செய்ததும் நீயே!
வசம் செய்தாயே போதாதா? வசியம் செய்துவிட்டது முறையா.
இனி உனை நீங்கி என் செய்வேனோ! என, மனதை வினவ விட்டதும் நீயே!
சற்று சலனமே இல்லாமல் என்னுள் வசிக்க எண்ணிய நீ
செய்யும் மாயங்கள் போதும்.
சிறு துணிவோடு விலகிய என்னை, இறுக அணைத்து கொள்வது முறையா!
என்ன துணிச்சல் உனக்கு, என் இந்த இனிய அவலத்தை பெருக்க.
மாயத்திற்கு உரிய உன்னில், மையமாய் மாற வைத்த நீ
உன் ஜாலத்தால், என்னை ஏன் இப்படி கொல்கிறாய்?
இலையுதிர் காலத்தில் மரக்கிளையின் மேல் துடிக்கும் இலை போல
என்னுள் துடிக்கும் என் உயிர்த்துடிப்பு நீயே!
விழி வழி காணக் கிடைக்காத நீ, செவி வழி ஈர்த்தாயே உன்னுள்.
என்னுள் வரும் வழியில் செல்வதோடு நில்லாமல்,
இதயத் துடிப்பை கூட உன் வசம் செய்ததும் நீயே!
வசம் செய்தாயே போதாதா? வசியம் செய்துவிட்டது முறையா.
இனி உனை நீங்கி என் செய்வேனோ! என, மனதை வினவ விட்டதும் நீயே!
சற்று சலனமே இல்லாமல் என்னுள் வசிக்க எண்ணிய நீ
செய்யும் மாயங்கள் போதும்.
சிறு துணிவோடு விலகிய என்னை, இறுக அணைத்து கொள்வது முறையா!
என்ன துணிச்சல் உனக்கு, என் இந்த இனிய அவலத்தை பெருக்க.
மாயத்திற்கு உரிய உன்னில், மையமாய் மாற வைத்த நீ
உன் ஜாலத்தால், என்னை ஏன் இப்படி கொல்கிறாய்?
இலையுதிர் காலத்தில் மரக்கிளையின் மேல் துடிக்கும் இலை போல
என்னுள் துடிக்கும் என் உயிர்த்துடிப்பு நீயே!
