Can anyone translate this

[Mathii]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

 

[Illusion]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

Which language is this lol?

 

[Sloka]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

Looks Hindi.... But it's not Hindi.... May be marati

 

[KIARA]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

Which language is it

 

[Mathii]

Looks Hindi.... But it's not Hindi.... May be marati

I think Marathi .... received above note from someone...

 

[Radheyy]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

The legend @Shyam ...come here help @Mathi_z❤️IBA

 

[Shyam]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

It's mix of Hindi and Marathi words , i didn't went whole paragraph but just some of the lines from starting,

It won't be show while we use Google translator as both Hindi and Marathi words are mixed there

 

[UserNo420]

*परवा सहज कपाट आवरताना एक खुप जुनं पुस्तक सापडलं माझ्या लहानपणीचं गोष्टींचं पुस्तक. त्यात एक गोष्ट मला खुप आवडायची. गोष्टीचं नाव होतं 'बरणीतले काजू' ! काजु ह्या खाऊचं मला लहानपणी फार आकर्षण त्यामुळे ही गोष्ट मी वारंवार वाचायचो. आज पुन्हा ती गोष्ट वाचताना मजा येत होती पण सोबतच ती जुनी गोष्ट आज नव्याने उलगडत होती.*

*त्या गोष्टीतल्या लहान मुलाला काजु फार आवडत असल्याने एकदा काजुच्या बरणीत हात घालुन त्याने मुठ भरली. पण बरणीचं तोंड निमुळतं असल्याने हात‌ काही बाहेर निघेना. त्याने बराच प्रयत्न केला पण तरीही निघेना, त्याची ही धडपड बघणारी आजी त्याला सांगु लागली, बाळा ती मुठ भरली आहेस ना ती सोड, काजु बरणीत टाकुन दे, मग आपोआप हात बाहेर निघेल. त्या लहान मुलाचाआजीवर खूप विश्वास आणि आपली आजी जे सांगेल ते बरोबर ह्या भोळ्या मनाने त्याने ते ऐकले आणि हातातली काजु सोडुन दिलेआणि खरंच आजीने सांगितल्या प्रमाणे त्याचा अडकलेला हात बाहेर निघाला आणि त्याचा चेहरा आनंदाने खुलला !*

*ही गोष्ट मला बरंच काही सुचवून गेली ! किती गोष्टी धरून ठेवल्यात आपण, दुःख, राग, लोभ,क्रोध, मत्सर जुन्या कडु आठवणी पण आपण धरुन बसलेलो आहोतआणि त्या मुलासारखंच स्वतःला अडकवुन बसलोय ! तेव्हा लक्षात आलं की अरे जीवनात दुःख असं नाहीच आहे. आपण धरुन ठेवलंय सगळं ! हे तर लक्षातच घेतलं नाही कधी की फक्त सोडायचा अवकाश ! आहे तो सगळा आनंदच आनंद !*



Please translate....

It's mix of Hindi and Marathi words , i didn't went whole paragraph but just some of the lines from starting,

It won't be show while we use Google translator as both Hindi and Marathi words are mixed there

Used chatgpt to translate Maybe totally wrong.

Here you go:
"
I recently read a very old book named 'Boranitale Kaju' (The story of a fruit named Kaju) which I found very interesting. The story made me think a lot. The name of the story is "Boranitale Kaju" (The story of a fruit named Kaju). Because of that story, I keep reading it repeatedly. Even today, when I read that story, I still find it interesting, but it's an old story.

That small thing liked Kaju (a type of fruit) a lot, so one day he picked up some Kaju stories in his hand and ate them. But the stories were so dry that he couldn't swallow them and had to spit them out. He tried to add water, but still couldn't swallow them. His throat was now sore, and the small thing was not able to eat or speak. He thought, let me just give up on the stories and put them away. That small thing today has a lot of confidence and believes that whatever he speaks is right, just like that little boy. And as he speaks, he takes the Kaju fruit out of his pocket and eats it and is happy as he tells his story. And his face lights up with joy!"

And it goes on: This text mentions a book with a mix of languages and tells a story of a small thing who likes a fruit named Kaju. The small thing eats the stories of Kaju but finds them dry and difficult to swallow. He tries adding water but still can't eat them and eventually gives up on the stories. The text also mentions that the small thing has confidence in his own words and beliefs, and as he speaks, he eats a Kaju fruit and his face lights up with joy.

 

[URum]

Done n dusted

 

[Mathii]

Used chatgpt to translate Maybe totally wrong.

Here you go:
"
I recently read a very old book named 'Boranitale Kaju' (The story of a fruit named Kaju) which I found very interesting. The story made me think a lot. The name of the story is "Boranitale Kaju" (The story of a fruit named Kaju). Because of that story, I keep reading it repeatedly. Even today, when I read that story, I still find it interesting, but it's an old story.

That small thing liked Kaju (a type of fruit) a lot, so one day he picked up some Kaju stories in his hand and ate them. But the stories were so dry that he couldn't swallow them and had to spit them out. He tried to add water, but still couldn't swallow them. His throat was now sore, and the small thing was not able to eat or speak. He thought, let me just give up on the stories and put them away. That small thing today has a lot of confidence and believes that whatever he speaks is right, just like that little boy. And as he speaks, he takes the Kaju fruit out of his pocket and eats it and is happy as he tells his story. And his face lights up with joy!"

And it goes on: This text mentions a book with a mix of languages and tells a story of a small thing who likes a fruit named Kaju. The small thing eats the stories of Kaju but finds them dry and difficult to swallow. He tries adding water but still can't eat them and eventually gives up on the stories. The text also mentions that the small thing has confidence in his own words and beliefs, and as he speaks, he eats a Kaju fruit and his face lights up with joy.

Aadami ne gussa, ego sab chodna chahiye....