സ്നേഹം ആഴ്‌നിരങ്ങുമ്പോൾ ചുടു ചോര ചിന്തിയല്ലോ അതാണ് ദേ ലതിൻ്റെ ലത്
അന്ന് നിനക്ക് ഞാൻ ആ കരിവളകൾ സമ്മാനിച്ചപ്പോൾ എന്നെ തന്നെയല്ലേ മാഷേ ഞാൻ നിനക്ക് സമർപ്പിച്ചത്. നിന്നിൽ എന്നെ അടയാളപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ നിന്റെ കൈകളിൽ ഉടഞ്ഞു നുറുങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും ചിന്തിയ രക്തമായിരുന്നു നീ അന്ന് നിന്റെ കയ്യിൽ കണ്ട ആ ചുവന്ന വരകൾ. കാലം അതിനെ വെളുത്ത വരകൾ ആക്കിയിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ആ മുറിവിൽ നിന്ന് ഇപ്പോഴും പൊടിയുന്നത് ചുവന്ന ചോര ആണെങ്കിലും മാഷിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ ഞാൻ എന്നും ഉണ്ടാവുമല്ലോ...
ന്റെ കൈകളിൽ ഉടഞ്ഞു നുറുങ്ങിയപ്പോൾ നീ മറന്നുപോയൊന്നുണ്ട്.... എന്റെ ഹൃദയം നിന്നെ സൂക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നെന്നു...ആ ചീന്തിയ ചുടു ചോര മുഴുവൻ എന്റെ ചങ്കിൽ തറച്ച കുപ്പിവളപൊട്ടുകളിൽ നിന്നായിരുന്നെന്നു...ചോരച്ചുവപ്പിൽ നീ ഭ്രമിച്ചുപോയപ്പോൾ നൊന്തതൊക്കെയും എനിക്കായിരുന്നു മാഷേ..അന്ന് നിനക്ക് ഞാൻ ആ കരിവളകൾ സമ്മാനിച്ചപ്പോൾ എന്നെ തന്നെയല്ലേ മാഷേ ഞാൻ നിനക്ക് സമർപ്പിച്ചത്. നിന്നിൽ എന്നെ അടയാളപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ നിന്റെ കൈകളിൽ ഉടഞ്ഞു നുറുങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും ചിന്തിയ രക്തമായിരുന്നു നീ അന്ന് നിന്റെ കയ്യിൽ കണ്ട ആ ചുവന്ന വരകൾ. കാലം അതിനെ വെളുത്ത വരകൾ ആക്കിയിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ആ മുറിവിൽ നിന്ന് ഇപ്പോഴും പൊടിയുന്നത് ചുവന്ന ചോര ആണെങ്കിലും മാഷിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ ഞാൻ എന്നും ഉണ്ടാവുമല്ലോ...
വളയും പൊട്ടിച്ച് കയ്യും മുറിച്ചിട്ട് ചോറച്ചുവപ്പ് നോക്കി ഭ്രമിച്ചു അവൻ നിന്നിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉറപ്പിച്ചോ അവൻ നല്ല ഒന്നാന്തരം സൈക്കോ ആണ്. കൈ നൊന്തെങ്കിലും പോയത് നന്നായി എന്ന് അങ്ങ് വിചാരിക്കുക..
അതേ മാഷേ.... എന്നിൽ ചുവന്നു പൂത്തതൊക്കെയും നീഎനിക്കേകിയ പ്രണയപുഷ്പങ്ങളായിരുന്നു..... അവയെ വെറും ചോരച്ചുവപ്പെന്നാക്ഷേപിക്കുന്നവർക്ക് നമ്മുടെ പ്രണയം കൊണ്ട് നമുക്ക് മറുപടി നൽകാം..മാഷേ... മാഷിന്റെ വേദന ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്നോ അറിഞ്ഞില്ലെന്നോ മാത്രം പറയരുത്. മാഷ് എനിക്കായി സമർപ്പിച്ച മാഷിന്റെ ഹൃദയം ഇപ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാഷിന്റെ എല്ലാ വേദനകളും ഞാനും അറിഞ്ഞിരുന്നു. മാഷ്ക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ ഇത്രകാലം മാഷ് മാത്രമേ വേദനിച്ചിട്ടുള്ളൂ എന്ന്. നമ്മൾ രണ്ടു പേരും ഒരേപോലെ മുറിവേറ്റവരല്ലേ മാഷേ. പക്ഷേ ആ മുറിവിന്റെ വേദനയേക്കാൾ വലുതായിരുന്നു നമ്മുടെ സ്നേഹം. അതുകൊണ്ടല്ലേ മാഷേ നമ്മൾ പകരക്കാരെ തേടി പോകാഞ്ഞതും മാഷ് എനിക്കും ഞാൻ മാഷ്ക്കും വേണ്ടി ഇത്രകാലം കാത്തിരുന്നതും... ഒരു ചുവപ്പിൽ ഞാൻ ഭ്രമിച്ചു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഒരിക്കലും ചോരയുടെ ചുവപ്പിൽ അല്ല മാഷേ. നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ ചുവപ്പിൽ മാത്രം ആണ്.
പോകാനായി വന്നതല്ലവൻ....ഞാൻ കാത്തിരുന്നതും, അവൻ തിരഞ്ഞുവന്നതും ഞങ്ങളെയായിരുന്നു..മനോഹരമായി രചിക്കപ്പെട്ട പ്രണയകാവ്യത്തിനിടയ്ക്കെപ്പോഴോ വന്നുപോയൊരു അക്ഷരത്തെറ്റ്പോലെ നിന്നെ ഞങ്ങൾ മറക്കുന്നു നിയതി...വളയും പൊട്ടിച്ച് കയ്യും മുറിച്ചിട്ട് ചോറച്ചുവപ്പ് നോക്കി ഭ്രമിച്ചു അവൻ നിന്നിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഉറപ്പിച്ചോ അവൻ നല്ല ഒന്നാന്തരം സൈക്കോ ആണ്. കൈ നൊന്തെങ്കിലും പോയത് നന്നായി എന്ന് അങ്ങ് വിചാരിക്കുക..
വള അല്ലേ പിന്നേം വാങ്ങാം പൊട്ടിക്കാം പക്ഷേ ചങ്ക് പൊട്ടിയാൽ ചത്ത് പോകൂലെ
മറന്നേക്ക്
