മിഴിവാർന്നൊരു നിശാ കാറ്റിൽ,
നമുക്കു ചിറകുകൾ വിരിയുന്നു,
ചന്ദ്രൻ സാക്ഷിയായി,
ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ ആദ്യ മുദ്ര.
നിലാവിൻ കായലിൽ മിന്നുമ്പോൾ,
നിന്റെ വിരലുകൾ എന്റെതിൽ ചുറ്റി,
ചിരിക്കാം, തഴുകാം, ഉയരാം,
ഒരൊറ്റ രാത്രി മുഴുവൻ.
നിന്റെ ശ്വാസം എന്റെ തോളിനോരം,
മൃദുവായൊരു സംഗീതമാവുമ്പോൾ,
നമ്മുടെ മൗനവാർത്തകൾ പോലും,
ഒന്നാകുന്നു തിരമാലകളിൽ.
പക്ഷേ നാളെയില്ല, നമ്മളില്ല,
ഈ മിന്നൽ പ്രണയം പോലും,
ചില നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം,
നമ്മൾ ഓർമ്മ മാത്രം.
എന്നാലും…
പ്രണയത്തിനൊരു കാലപരിധിയുണ്ടോ?
നിശാശലഭങ്ങൾ പോലെ തീരുമ്പോഴും,
ഒരു മുറിവായാലും, ഒരു ഓർമയായാലും,
നമ്മുടെ ഈ രാത്രി ഒരു നിത്യകാല സാക്ഷി!
നമുക്കു ചിറകുകൾ വിരിയുന്നു,
ചന്ദ്രൻ സാക്ഷിയായി,
ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ ആദ്യ മുദ്ര.
നിലാവിൻ കായലിൽ മിന്നുമ്പോൾ,
നിന്റെ വിരലുകൾ എന്റെതിൽ ചുറ്റി,
ചിരിക്കാം, തഴുകാം, ഉയരാം,
ഒരൊറ്റ രാത്രി മുഴുവൻ.
നിന്റെ ശ്വാസം എന്റെ തോളിനോരം,
മൃദുവായൊരു സംഗീതമാവുമ്പോൾ,
നമ്മുടെ മൗനവാർത്തകൾ പോലും,
ഒന്നാകുന്നു തിരമാലകളിൽ.
പക്ഷേ നാളെയില്ല, നമ്മളില്ല,
ഈ മിന്നൽ പ്രണയം പോലും,
ചില നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം,
നമ്മൾ ഓർമ്മ മാത്രം.
എന്നാലും…
പ്രണയത്തിനൊരു കാലപരിധിയുണ്ടോ?
നിശാശലഭങ്ങൾ പോലെ തീരുമ്പോഴും,
ഒരു മുറിവായാലും, ഒരു ഓർമയായാലും,
നമ്മുടെ ഈ രാത്രി ഒരു നിത്യകാല സാക്ഷി!
