ആദ്യമാദ്യം ഭയമായിരുന്നു. എന്തിനിങ്ങനെ പിന്തുടരുന്നു എന്നോർത്ത്. അപക്വമായ ബാല്യത്തിൽ ഏറ്റ ആഘാതങ്ങൾ തന്നെ പിന്തുടരുമെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടത് എത്ര ശെരിയാണ്. നിന്നിൽ ഉള്ള വിശ്വാസം അടിയുറച്ചതാവാത്തത് കൊണ്ടാണോ ഈ നിഴലുകൾ കൊണ്ട് എന്നെ നീ പരീക്ഷിക്കുന്നത്! തുടക്കത്തിലുള്ള ആതിയും അന്താളിപ്പും പോകെ പോകെ അവയോട് ചേർത്തു നിർത്തി. തനിച്ചാവുമ്പോൾ പുറകിലൂടെ മറയുന്ന നിഴലുകളേ,,, എന്തിനെന്നെ ഇത്രമേൽ കൊതിക്കുന്നു!ഇത്ര കാലം എന്താണ് നിങ്ങൾ എന്നിൽ കാണാൻ കൊതിച്ചത്? അത് കണ്ടു കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടാണോ ഇന്നും മനസ്സ് പിടയുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒരു ഭയം കണക്കെ എന്റെ അരികിൽ മിന്നിമായുന്നത്! പക്ഷെ ഒന്നറിയുക, ആദ്യ കാഴ്ച്ചയിൽ ഉള്ളൊന്ന് കൊള്ളിയാൻ മിന്നിയാലും എനിക്കറിയാം അത് നിങ്ങളാണെന്ന്.. കാലങ്ങളായി എന്നെ തൊടാതെ തൊടുന്ന നിഴലുകൾ.എന്റെ മനസ്സ് രൂപം കൊടുത്തതാണോ അതോ എന്നെ നിങ്ങൾ നിങ്ങളിലേക്ക് ആവാഹിച്ചതാണോ.. മനുഷ്യൻ പോലും കൂടെ നില നിൽപ്പ് ഇല്ലാത്ത ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങൾ ഇന്നും വിരുന്നുകാർ. നേരിയ ഭയത്തോടെ ഞാനിന്നും നിങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നു♥
