ഇന്നിവിടെ
എന്തെന്നറിയാതെ ഒരു നോവിന്റെ തളി
മനസ്സിന്റെ വഴികൾ നനയ്ക്കുമ്പോൾ,
നിശ്ശബ്ദതയുടെ ഗഹനതയിൽ
ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് തളർന്നു നിൽക്കുന്നു.
ഭയത്തിന്റെ കാറ്റുകൾ തഴുകുമ്പോൾ
ജീവിതം എവിടേയ്ക്കെന്ന് അറിയാതെ,
തെറ്റോ ശരിയോ എന്നൊരു സംശയം,
ഉള്ളിൽ തീരാത്ത ചോദ്യമായ് നില്ക്കുന്നു...
ആദർശങ്ങൾ കൈവിട്ടോ?
അവിടെ എവിടെയോ മങ്ങിപോയോ?
അവളിലേക്ക് തിരികെ പോകുവാൻ
ഒരു വഴി ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ?
വിശ്വാസം ഒരു കനൽപോലെയാണ്,
വറ്റിപ്പോകുന്നോ, ഇല്ലാതാകുന്നോ?
ആരെയാണ് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുക?
ആരാണീ മരുഭൂമിയിലെ നിഴൽ?
ഒരു കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ നടുവിൽ
എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ നഷ്ടമാവുമോ?
അറിയില്ല… ഈ ധർമ്മസങ്കടം
ഇന്നിവിടെയൊരു മൂകവേദനയായി...
പക്ഷേ...
ഇരുളിന് ശേഷമൊരു പുലരി
കാത്തിരിക്കുമോ എവിടെയെങ്കിലും?
നിശ്വാസങ്ങൾ പുതുതായി വീശുമോ
ഒരു അതിരില്ലാ സ്വപ്നഗീതം പോലെ?
Last edited:
