నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "మొటిమల్ని" గురించి బాధపడే వాడిని...
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "ముడతల్ని" గురించి బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "ఆమె" చెయ్యి పట్టుకోవాలని ఎదురుచూసే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు ఎవరైనా వచ్చి "నా చేయి" పట్టుకుంటారా అని ఎదురు చూస్తున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు నా తల్లిదండ్రులు నన్ను "ఒంటరిగా" వదిలేస్తే బాగుండును అనుకునేవాణ్ణి...
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు అందరూ నన్ను "ఒంటరిగా" వదిలేసారే అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు ఎవరైనా సలహాలు ఇస్తే "చికాకు" పడేవాడిని..
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు నాతో ఎవరూ కనీసం "మాట్లాడటం" లేదే అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "అందాన్ని" ఆస్వాదించే వాడిని...
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు నా చుట్టూ ఉన్న ప్రతి దాంట్లోనూ "అందాన్ని" చూసుకుంటున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు నాకు " చావే " లేదు అనుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు .... "రోజులు దగ్గర పడ్డాయి." అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "ప్రతి క్షణాన్ని" పండగ చేసుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "తీపి జ్ఞాపకాల్ని" నెమరు వేసుకుంటున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "నిద్రలేవడం" కష్టంగా ఉండేది......
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "నిద్రపట్టడం" కష్టంగా ఉంది.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు ధైర్యంగా నా "గుండెల మీద" పిడిగుద్దులతో గుద్దుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు ఈ "గుండె ఎప్పుడు ఆగి పోతుందో" అని భయపడుతున్నాను.
జీవితంలో రకరకాల "ఆటు పోట్లు" వస్తుంటాయి.
దేనికీ భయపడ కూడదు.
ధైర్యంగా ఎదుర్కోవడమే జీవిత లక్ష్యం కావాలి.
అదే నిజమైన "జీవితానుభవం".
అది "యవ్వనంలో" నైనా.. "ముసలితనంలో" నైనా..తప్పదు అన్న సత్యాన్ని గ్రహిస్తే జీవితం చాలా "ప్రశాంతంగా" ఉంటుంది.
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "ముడతల్ని" గురించి బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "ఆమె" చెయ్యి పట్టుకోవాలని ఎదురుచూసే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు ఎవరైనా వచ్చి "నా చేయి" పట్టుకుంటారా అని ఎదురు చూస్తున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు నా తల్లిదండ్రులు నన్ను "ఒంటరిగా" వదిలేస్తే బాగుండును అనుకునేవాణ్ణి...
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు అందరూ నన్ను "ఒంటరిగా" వదిలేసారే అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు ఎవరైనా సలహాలు ఇస్తే "చికాకు" పడేవాడిని..
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు నాతో ఎవరూ కనీసం "మాట్లాడటం" లేదే అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "అందాన్ని" ఆస్వాదించే వాడిని...
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు నా చుట్టూ ఉన్న ప్రతి దాంట్లోనూ "అందాన్ని" చూసుకుంటున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు నాకు " చావే " లేదు అనుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు .... "రోజులు దగ్గర పడ్డాయి." అని బాధపడుతున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "ప్రతి క్షణాన్ని" పండగ చేసుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "తీపి జ్ఞాపకాల్ని" నెమరు వేసుకుంటున్నాను.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు "నిద్రలేవడం" కష్టంగా ఉండేది......
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు "నిద్రపట్టడం" కష్టంగా ఉంది.
నేను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు ధైర్యంగా నా "గుండెల మీద" పిడిగుద్దులతో గుద్దుకునే వాడిని....
నాకు ముసలితనం వచ్చినప్పుడు ఈ "గుండె ఎప్పుడు ఆగి పోతుందో" అని భయపడుతున్నాను.
జీవితంలో రకరకాల "ఆటు పోట్లు" వస్తుంటాయి.
దేనికీ భయపడ కూడదు.
ధైర్యంగా ఎదుర్కోవడమే జీవిత లక్ష్యం కావాలి.
అదే నిజమైన "జీవితానుభవం".
అది "యవ్వనంలో" నైనా.. "ముసలితనంలో" నైనా..తప్పదు అన్న సత్యాన్ని గ్రహిస్తే జీవితం చాలా "ప్రశాంతంగా" ఉంటుంది.
